Czeremcha pospolita Prunus padus L. Zobacz na mapie [>>]
Drzewo do 15 m wysokości lub krzew o łatwo ukorzeniających się gałęziach. Korona zmienna, często stożkowata z przegiętym wierzchołkiem, gęsta. Gałęzie grube nieliczne, rozmieszczone nieregularne, a cienkie liczne, zwisające.
Korowina: ciemna, brunatnoszara, matowa, gładka, w dolnej części pnia chropowata, w młodości z licznymi jasnobrązowymi przetchlinkami.
Pędy: ciemnobrązowe, w młodości krótko owłosione, pokryte podłużnymi, popielatymi przetchlinkami. Pąki stożkowate, ostro zakończone, z brązowymi, szaro, pergaminowo obrzeżonymi łuskami.
Liście: jajowatoeliptyczne lub odwrotniejajowate, 6-12 cm długości, krótko zaostrzone, u nasady sercowate, na brzegu ostro piłkowane. Blaszki po górnej stronie pomarszczone i ciemnozielone, pod spodem szarozielone lub niebieskawe, z kępkami włosków wzdłuż nerwu głównego i w kątach nerwów. Nerwacja liści bardzo wyraźna; nerwy boczne nie dochodzą do brzegu blaszki lecz są łukowato wygięte i połączone ze sobą. Ogonek z 2 zielonymi gruczołkami.
Kwiaty: białe w gronach, początkowo wyprostowanych, później zwisających, rozwijają się w maju.
Owoce: czarne i błyszczące pestkowce.
System korzeniowy: silnie rozwinięty, zwykle sercowaty, na glebach wilgotnych dość płytki.
Drewno: zróżnicowane na jasnożółty biel i brązowożółtą twardziel, średnio ciężkie, miękkie, łupliwe i nietrwałe.
Występowanie: prawie cała Europa, bez południowej Wielkiej Brytanii, zachodniej Francji, Półwyspu Iberyjskiego oraz południowych Bałkanów i południowo-zachodniej Skandynawii. Poza Europą: północna Afryka oraz zachodnia i środkowa Azja. W Polsce na całym obszarze, w górach do 1150 m n.p.m. (Gorce). Żyzne i wilgotne siedliska lasów łęgowych oraz niskich grądów. Gatunek pospolity w łęgach wiązowo-jesionowych i jesionowo-olszowych, a także częsty w zbiorowiskach zaroślowych w dolinach rzek i strumieni oraz nad jeziorami.
Najgrubsza czeremcha zwyczajna
Lokalizacja:
Drzewo rośnie nieopodal leśniczówki Daniele, przy niewielkiej strudze (często wyschniętej), obok śródleśnego jeziorka.
Sposób dotarcia: z Obrzycka należy kierować się na wschód, w stronę Jaryszewa. Po dotarciu do L. Daniele, należy przy parkingu leśnym, skręcić w prawo, by po przekroczeniu strugi, skręcić w lewo. Po kilkuset metrach, po lewej stronie od pomnikowego dębu rośnie czeremcha (przed jeziorkiem).
Województwo: wielkopolskie Powiat: szamotulski Gmina: Obrzycko Najbliższa miejscowość: Brączewo Regionalna Dyrekcja LP: Poznań Nadleśnictwo: Oborniki Leśnictwo: Daniele Oddział: 1034r
Adres:
Nadleśnictwo Oborniki ul. Gajowa 1 64-600 Oborniki tel.: 61 297 13 02 e-mail: oborniki@poznan.lasy.gov.pl
Opis drzewa
Wymiary:
obwód: 161 cm wysokość: 17m
Uwagi dotyczące pomiarów: pomiar obwodu na wysokości 0,6 m
Opis drzewa: drzewo jest dość mocno pochylone. Do wysokości 0,9 m jest zrośnięte, następnie rozwidla się na dwie odnogi . Gnieździ się w nim dzięcioł.
Stan zdrowotny: drzewo sprawia wrażenie osłabionego, ale ulistnienie korony jest dość obfite. Grubsza odnoga jest na wys. 11 m ułamana. Gałęzie skierowane ku dołowi.
Opis otoczenia: drzewo rośnie w dość silnym zwarciu, tuż przy okresowo wysychającym cieku wodnym. W sąsiedztwie rosną duże dęby o obwodach przekraczających 5 m. Rośnie tutaj też czeremcha amerykańska o obw. mierzonym na wys. 40 cm wynoszącym 158 cm.
Najgrubsze czeremchy zwyczajne na terenie Lasów Państwowych
Lp. | Obwód |
RDLP |
Nadleśnictwo |
Leśnictwo |
Oddz. |
1 |
161 |
Poznań |
Oborniki |
Daniele |
1034r |
2 |
158 |
Szczecinek |
Łupawa |
Flisów |
189h |
3 |
155 |
Warszawa |
Płońsk |
Kuchary |
243a |
4 |
154 |
Białystok |
Pomorze |
Wigrańce |
1118n |
5 |
115 |
Krosno |
Dukla |
Zmigród |
174Ag |
6 |
114 |
Białystok |
Pomorze |
Wigrańce |
1118n |
7 |
107 |
Poznań |
Oborniki |
Objezierze |
277c |
8 |
107 |
Szczecin |
Trzciel |
Nowy Świat |
210c |
9 |
94 |
Poznań |
Oborniki |
Słopanowo |
1024a |
10 |
91 |
Katowice |
Prudnik |
Wilamowice |
142h |
|